De Japanse Duizendknoop wordt gezien als groot probleem in Nederland. Veel gemeenten zijn aan het testen met verschillende methodes om de plant te kunnen verwijderen. Toch lijkt het een moeizame strijd, omdat de plant zich zo gemakkelijk verspreidt. Maar wat is deze plant, waar komt het vandaan en waarom is de verspreiding van deze plant een probleem? In dit artikel krijg je antwoord op al deze vragen.
Hoe herken je de Japanse duizendknoop?
De Japanse duizendknoop is het makkelijkst te herkennen wanneer deze in bloei staat. De plant groeit tussen juli en september. Je herkent de duizendknoop dan aan de dunne pluimpjes bloemen die aan de takken groeien. Deze bloemen zijn wit of witroze van kleur. Naast deze bloemetjes, heeft het blad relatief grote, groene bladeren die lijken op een op de kop druppel. De stengels zijn hol van binnen en zijn groen met hier en daar donker rode spikkels. Door deze kleuren en de bloemetjes, werd de plant in eerste instantie gezien als een sierplant voor in de tuin.
In de herfst en winter sterft de plant bovengronds. Hierdoor lijkt de plant vrijwel volledig verdwenen, maar niets is minder waar. Onder de grond heeft de plant een enorm wortelstelsel gegroeid in de lente en zomer. Hierdoor groeit de plant in het voorjaar weer groot uit.
Waar komt de Japanse duizendknoop vandaan?
De naam zegt het natuurlijk al, maar de Japanse duizendknoop komt uit Japan. De plant werd tijdens een ontdekkingstocht tussen 1829 en 1841 naar Europa gebracht door de Duitse botanicus Philipp Franz von Siebold. Hij liet zijn exemplaar planten in de Hortus botanicus in Leiden. Dit is de oudste botanische tuin in Nederland. Deze werd in 1590 aangeplant als onderdeel van de universiteit in Leiden. Studenten geneeskunde konden hierdoor namelijk geneeskrachtige planten bestuderen. Al snel groeide de Hortus botanicus uit tot één van de bekendste botanische tuinen in Noord-Europa. Veel ontdekkingsreizigers en botanici droegen met trots hun exemplaren over om het hier tentoon te stellen.
De Japanse duizendknoop werd in eerste instantie gewaardeerd als sierplant. Na een aantal jaar viel het professoren op dat de plant zich erg gemakkelijk kon verspreiden. Niet alleen groeiden de wortels onder de grond erg snel, maar de plant groeide ook boven de grond steeds groter en sneller. Hoogstwaarschijnlijk is het exemplaar van Philipp Franz dé plant geweest die voor de invasieve verspreiding van deze exoot in Europa heeft gezorgd.
Waarom is de Japanse duizendknoop een invasieve soort?
Een invasieve exoot is een plant die zich gemakkelijk en snel verspreidt binnen een gebied waar deze oorspronkelijk niet vandaan komt. De Japanse duizendknoop wordt hierdoor in Nederland bestempeld als invasieve exoot. De reden dat er een strijd heerst tegen deze plant, is niet omdat deze oorspronkelijk niet in Nederland thuishoort, maar omdat het de groei van andere planten tegengaat. Hierdoor wordt biodiversiteit voorkomen, terwijl dit juist erg belangrijk is voor de gezondheid van het milieu.
Het verspreiden van de plant gaat tegenwoordig niet meer zo bewust als het deed toen de plant net in Europa geïntroduceerd werd. De plant verspreidt zich zo gemakkelijk, doordat zelfs een in stukken gehakte Japanse duizendknoop zich opnieuw kan hechten in de grond. Vrijwel elk stuk van de duizendknoop is levensvatbaar en hoe kleiner het stuk, hoe makkelijker het door de wind of een vogel meegenomen kan worden en ergens op de grond terechtkomt. De grootste oorzaak voor de verspreiding van de plant is dan ook dat het tuinafval met afgesnoeide stukken duizendknoop gestort wordt en zich opnieuw kan vestigen.
Wat kun je doen tegen de Japanse duizendknoop?
Het beste wat je kunt doen tegen de Japanse duizendknoop, is een professionele hovenier de plant laten verwijderen. Er zijn verschillende technieken om de plant te doden en ervoor te zorgen dat deze zich minder kan verspreiden. Lees meer op https://www.groentechniekklomp.nl/boomziektes-bestrijden/japanse-duizendknoop-bestrijden om te zien hoe dit gebeurt. Ga in ieder geval niet zelf aan de slag met het verwijderen van de plant, zodat per ongeluk verspreiden wordt tegengegaan. Zo zorg je ervoor dat er weer meer ruimte is voor verschillende planten en er genoeg voedingsstoffen in de bodem overblijft.